Yazar: Muhammed Abdalla Khazin

İçime yağmur gibi yağardın. Damlalarla yüreğimi filizlerdin. Çift dudaklarından tebessümler fışkırırken… Bilalli çiçekler içimde yeşerdi. Bilalli, senin yüzünden şimşek çakardı Her taraftan bulutlar sana göç ederdi. Bilalli çiçekler yeryüzüne renk verirken… İçim güllerle güller açardı. Ak güllere göz atamazdım. Kara çiçeklere bakamazdım. Sarı goncaları izleyemezdim. Bilallileri görmeden uyanamazdım. Bakışların ok gibi içime saplanırdı Hülyalarım düşüncelerim […]

Tek yanlı sevgimle yandım. Gece seni düşünüp kaldım. Sabahı rüyalarınla karşıladım. Hayâti sevgimi içimde sakladım. Her şiire adınla başladım. Her yazıda ismini andım. Çoğu zaman hayallerine daldım. Hayâti hayaller kurarken direndim. Nedensiz sebepsiz seni sevdim. Sessiz sedasız sadece seni özledim. Gönlümde seni ve resmini çizdim. Hayatiyi sevmek için bu cihana geldim Birkaç kere senden söz […]

Nil toprakları gibi ıslak ellerini tutmasam Kızıl deniz gibi akan sözlerini duymasam Kıvırcık saçlarını sabah sabah okşamasam Ben Nil rengine âşık olmasam Yaşar mıydım? Enfes sesinden uçan kuşlarını seyretmesem Kahverengi gözlerini akşamüstü izlemesem Gülerken, bembeyaz dişlerini görmesem Yaşar mıydım? Rengin çift dudaklarda süslenmişse Değerin kara topraklarda gizlenmişse Allah’ın evi senin renginden güzelleşmişse Ben Kâbe rengini […]