BİTTİ Mİ? | İlim ve Medeniyet

1. Ev – İÇ/GÜN

Yavuz ve ailesi sıradan bir güne uyanmıştır. Yavuz yatağından kalkar. Saate bakar. “tık, tık, tık” saatin sesi ile ekranda tarih ve saat belirir. Tarih:22.06.2015 ve Saat:07.00’dır. Kamera Yavuz’u takip eder. Lavaboya gider. Elini yüzünü yıkadıktan sonra, mutfağa yönelir. Eşine sarılır ve öper. “Günaydın” der. Fakat konuşmaları duyulmaz. Arka planda hareketlerinin sesi vardır. Odasına yönelir. Kapıyı açar ve kamera dışarıda bekler. Yeni bir kapı sesi duyulur. Takım elbisesi ile dışarı çıkar ve saatine bakar.  Yine bir “tık, tık, tık” sesi ve saat 7.20’dir. Mutfağa tekrar gider ve kravatını düzelterek masaya oturur. Eşi çayı doldurur. Ekran kararır. Kamera dışarıdan mutfağın kapısına doğru çevrilidir. Yavuz kahvaltısını bitirmiş ve tekrar saatine bakar ve yine bir ses “tık, tık, tık” saat 7.30’dır. İşe gitmek üzere kapıya yönelir. Tam kapının açılma sesi yavaşça duyulur. O sırada Yavuz bir ses duymuş gibi arkasını döner. Ona doğru koşan oğlu ve kızını görür. Onlara kollarını açar ve sarılır. Çocuklar babalarına sinirli, sinirli bakmaya başlar. Baba “hımmm” dercesine çocuklara bakar ve ceketin cebinden 4 bilet çıkarır. Üzerindeki yazılardan 22.06.2015 tarihli saat 21.00’de İstanbul’dan Sivas’a gidecek uçağın bilgilerini görürüz. Çocuklar babalarına sarılır. Kız bileti alır. Yavuz mutfağın eşiğinde duran eşine bakar ve gülüşürler. Yavuz kapıdan çıkar.

2. Cadde – DIŞ/GÜN

Kamera dışarıdan Yavuz’un caddeye çıkışını çekmeye başlar. Yavuz cadde kenarında duran arabasına yönelir. Kapıyı açar ve biner.

3. Araba – İÇ/GÜN

Yavuz arkadan sabitlenmiş kemerin üzerine oturur. Kamera arka koltuktan çekim yapar. Işıklara gelir ve durur. Yeşil ışık yanar ve kavşağın ortasına doğru gelir. Karşı şeritten gelen arabaya bakar, dehşete kapılır. Fren sesi duyulur ve çarpma sesi ile ekran kararır.

4. Cadde – DIŞ/GECE

Kamera Yavuz’un gözlerinden geriye doğru gelir. Yüzündeki belirgin yaralanma ve çizikleri gösterir. Yavuz etrafa göz gezdirir. Her taraf zifiri karanlıktır. Kendisini adım atmaya zorlar, fakat başarısız olur. Bağırmaya çalışır, bu sefer de dudakları oynar ama ses çıkmaz. Sol tarafından hafif bir ışık belirir. Oraya bakar ve bir otobüsün yanaştığını görür. Fakat yanaşınca gerisine doğru bakar ve ucunun görünmemekte olduğunu fark eder. Otobüs durur ve ön kapı açılır. Şoför koltuğunda simsiyah bir karartı hâkimdir. Korkusu biraz daha artmaya başlar. Bu sefer ayakları kapıya yönelir. Adım atmak istemese de buna engel olamaz.

5. Otobüs – İÇ/GECE

İçeri girer. Kendisini kapı eşiğinde bulur. Kamera önce önden çeker. Sonra onun gözünden içeriyi göz gezdirir. Önce sağa bakar. Kundakta olan çocukları görür. Ardından sola bakar. Yine benzer manzara. İleriye doğru gitmeye başlar. Sayısını bilmediği çocuk vardır. Kimisi yara-bere içinde, kimisi mosmor, kimisi simsiyah, kimisinin yüzü beton renginde, kimisi Çinli, kimisi Japon, her çeşitten olduğunu görür. Kundaklardan birine elini uzatır. Kamera eliyle beraber çocuğa yönelir. Tam dokunacak iken bir ses ile irkilir.

Ses:

Korkuyor musun?
Korkma!

Şaşkın gözlerle etrafına bakınır. Sesi arar. Bulamaz ve ses devam eder.

Ses

Sonsuz zannettiğin bir sondan geliyorsun oysa
Para, bunalım, sevinç ve gözyaşı
Tüm bu karmaşa
Geride kaldı.
Bir göz açıp kapamada
İlerle!

Ses ile birlikte adımları ileriye doğru gitmeye başlar. Sağına soluna yavaşça bakmaya devam eder. Ses devam eder.

Ses

Gitme vakti durmak yok artık,
Binlerce sen arasında yolcusun,
Unutma!
Kimi hastalık, kimi savaş, kimi kaza
Onlarda isteyerek gelmediler buraya,
Nice hayaller, planlar ve gelecek
Artık orada…

Bu sözler söylenirken kendi yaşıtlarının bulunduğu yere gelir ve bir Çinli görür.

 

3. Greenbox 

Bu sesin arka planında Çinli, cadde üzerinde yürümeye başlar ve galerinin önünden geçerken camekâna gözlerini diker. İnançlı bir ifadeye bürünür. Yürümeye devam eder. Karşıya geçecekken ışığa bakmaz. Elini ceketine götürür ve banka cüzdanını çıkarır. Üzerinde 500.000 dolar yazmaktadır. O sıra fren sesi duyar ve sağa bakar, camekândaki aracın benzerini görür.

 

4. Otobüs – İÇ/GECE

Ses

Hayallerinin gölgesinde kalanlar burada,
Keşkeler” in sıralandığı dudaklar burada,

5. Cadde – İÇ/ GÜN

Bu sesin arka planında ekrana 30’lu yaşlarda iş dönüşü caddede çiçekçinin önünden geçen bir adam görünür ve duraksar. Düşünür ve saate bakar. “Tık, tık, tık” Tarih 20.06.2015 Saat 19.05, bu sırada evlilik yüzüğü gözükür. Çiçekçi adama bir şeyler söylemeye başlar elinde bir demet çiçek ile. Adam “Aman” dercesine bir ifade ile çiçek almaktan vazgeçer ve çiçekçiye selam vererek buradan uzaklaşır.

 

6. Otobüs – İÇ/ GECE

Ses devam eder. Bu sırada adam koltuğa oturmuş ve etrafına bakmaktadır.

Ses

Konuşamayanlar,
Ya da konuşacak kadar büyümemiş olanlar,
Seslerine ses olmak isteyenler,
Sessiz çığlıkları eşliğinde buradalar…

Bu sesin arka planında kamera Yavuz’un bakışlarıyla öne doğru yönelir. Otobüs duraklar ve ön kapı açılır. Kundaklardan biri havalanır. Yavuz’un gözü dehşetle açılır. Soluna bakar ve bir kadın görür. Bağırmaya çalışan ve kundağa doğru elini uzatarak kurtarmak isteyen. Biraz daha geriye bakıyor. 4 koltuk arkasında aynı durumda olan bir adam görür. Geri kalanlar sabittir. Kundak araçtan iner ve otobüs tekrar hareket eder. Bu esnada Yavuz bitkin ve çaresiz bir halde başını cama yaslar ve gözlerini dışarı doğru diker. Kamera dışarının karanlığını çekerken karanlık otobüsün duraksamasıyla yerini, önde kızı ve oğlu onlara sarılmış anneleri ve başında akraba, eş ve dostlarını görür. Bu esnada ses yeniden konuşmaya başlar.

Ses

35 seneni birkaç damla yaş için harcadın sanma!

Kızı gözyaşları içerisinde biletleri Yavuz’a doğru fırlatır. Yavuz elleriyle biletleri tutmaya çalışırken cam toprak halinde avuçlarına dökülür. Sırası geldiğini anlar ayağa kalkar kapıya yönelir. Kapı açılır ve ineceği sırada;

Ses

En büyük mutluluğu inşa eden,
Birkaç damla gözyaşıdır, UNUTMA!

Yavuz aşağıya iner ve kamera önden çeker. Otobüs arkasından uzaklaşırken parlayan gözleriyle ona doğru bakar ve tebessüm eder… Otobüs karanlıkta kaybolur.

SON