Öz

Yoksulluk sorunu bir ülkede hâlâ büyük bir endişe kaynağıdır. Bunun nedeni, topluluğun günlük yaşamlarının yükleriyle yüzleştiği ekonomik kısıtlamalardan kaynaklanmaktadır: daha yüksek gıda fiyatları, daha yüksek eğitim maliyetleri ve yoksulların ekonomisini daha da karmaşık hale getiren çeşitli diğer ihtiyaçlar. Dünya Bankası hala Afrika’daki en yüksek yoksulluk oranlarını kaydetmesine rağmen, diğer birçok ülke aynı sorunları yoksullukla paylaşıyor. 264 milyonu aşkın nüfusu ile Endonezya’nın asgariye indirilmesi çok zor bir yoksulluk sorunu var. Endonezya’da en çok yoksulluk görülen yer Aceh Eyaletidir. Aceh, Endonezya’nın en batıdaki eyaletidir. Sumatra Adası’nın kuzey ucunda yer alır. Merkezi İstatistik Ajansı’na (BPS) göre Aceh, son beş yılda Sumatra’nın en yoksul ili ve Endonezya’nın en yoksul altıncı ili olarak sınıflandırıldı. Eylül 2019’da 810 bin kişi (nüfusun% 15.01’i) yoksulluk sınırının altında yaşıyordu. Bölgesel kalkınmaya yardımcı olmak için Özel Özerklik Fonu gibi çeşitli mali yardım türleri sağlanmıştır. Çeşitli araştırmalar, Aceh’deki sosyal ve ekonomik kalkınma hızını yavaşlatma sürecinde uzun süren çatışmanın ve Tsunaminin ana katkıları olduğunu göstermiştir.Bu, Aceh’deki ekonomik eşitsizliği veya yoksulluğu azaltmak için çalışan bir dizi sivil toplum kuruluşunun (STK) dikkatini çekti. “STK’lar sınırlı mali kaynaklarla çalışsalar” da, taahhütleri sivil toplumu gönüllü olmaya teşvik etmeye ve yoksul ya da yoksulların aile ihtiyaçları için yeterli konut ve küçük işletme sermayesi sağlamasına yardımcı olmaya devam ediyor. Sivil toplum kuruluşları tarafından yönetilen STK’ların varlığı, çeşitli yoksulluk sorunları ile başa çıkmada devlete büyük ölçüde yardımcı olmaktadır. Pek çok insan, yoksullarla sosyalleşmek için kesinlikle yüksek bir empati duygusuna sahiptir, genel olarak başkalarına yardım etme ve kışkırtıcı olmayan örgütlere katılma ve gönüllü olarak hareket etme konusunda güçlü bir dürtüye sahip kişilerdir. Gönüllülerin kişisel gelişime katkılarını değerlendirecek olursak, insanlar arasındaki bağları güçlendirmek sosyalleşme, takdir, hoşgörü, paylaşma, fedakarlık ve aidiyet gibi olumlu duygular olarak değerlendirilebilir. Bu durumda gönüllülük, bir ülkede refah yaratmak için olumlu faydalar yaratır. Bu çalışmanın amacı, sivil toplumun / gönüllülerin yoksulluğun azaltılmasındaki rolünü ve sosyal hayatta hayırsever varoluşun önemini belirlemektir.

Anahtar kelimeler: Gönüllülük, Yoksulluk, STK’lar, Ekonomi, Katılım.

Giriş

Yoksulluk nedir? Nasıl ölçülecek? Bir durumu boyutlandırmak için, köklü doğası anlaşılmalıdır. Uzun süre yoksulluk kavramı parasal boyuta indirgendi; Geliri toplumda asgari olarak kabul edilen bir yaşam standardını sağlamak için yeterli değilse, kişi yoksul olarak kabul edilirdi. STK’lar sayesinde, yoksulluk kavramı artık yetersiz gelir olarak tanımlanan çok dar bir kavramdan, yoksulluğun çok boyutlu yönlerini ve dinamiklerini yansıtan geniş bir konsepte dönüşmüştür.Yoksulluk artık, istihdama erişim, barınma, sağlık hizmetleri, eğitim, kültür, adalet ve aile koruma gibi günlük yaşamın çeşitli yönlerini etkileyen çeşitli güvensizlik veya özür türlerinin bir kombinasyonunun sonucu olarak kabul edilmektedir. Gerçekte, yoksulluk sosyal haklara erişimi engellemektedir. Bir kişi, güvensizliklerin nasıl biriktiğine ve birbirini güçlendirmek ve kişiyi daha da yoksulluğa sürüklemek için nasıl birleştiğine dair işaretler gösterir.

Yoksulluğun azaltılması için gönüllü çözümler ve Ekonomik güçlendirme.Uluslararası Yoksulluğun Ortadan Kaldırılması Günü’nde Birleşmiş Milletler (UN), açlık ve sosyal dışlanma mağdurlarına, mücadelelerine katı, şefkatli yanıtlara dayanan çok taraflı ortaklıkları teşvik etmek için saygı gösteriyor.Yoksulluğun birçok yansıması vardır: açlık ve gıda güvensizliği, artan suç ve çocuk ölüm oranları, siyasi istikrarsızlık, yolsuzluk ve işlevsiz yönetişim. Şimdi görüyoruz ki, yoksulluk dünya çapında şiddet içeren aşırılığın, üremenin ve yoğunlaşan çatışmaların ana itici gücüdür.Yoksulluk oranlarının yüksek olduğu ülkelerdeki pek çok hane, istihdama sınırlı erişimleri, zayıf şekilde uygulanan iş kanunları, yetersiz siyasi ve sendika temsili ve genel ekonomik açıklar nedeniyle daha da kötüleştiği için sömürüye açıktır.

Yoksulluk sorunu, dünyanın birçok ülkesinde hâlâ büyük bir endişe kaynağıdır. Bunun nedeni, toplulukların günlük yaşamın yükleriyle uğraşan ekonomik kısıtlamalarıdır: Giderek artan gıda fiyatları, yüksek eğitim maliyetleri ve yoksulların ekonomisini daha da karmaşıklaştıran çeşitli diğer ihtiyaçlar. Dahası, pek çok insan sağlık hizmetlerine, sanitasyona veya temiz suya yeterli erişime sahip değil ve hayatlarını gereksiz hastalıklarla savaşarak geçiriyorlar, çoğu zaman erken ölüme yenik düşüyorlar. Dünya Bankası hala Afrika’daki en yüksek yoksulluk oranlarını kaydetmesine rağmen, diğer birçok ülke de konu yoksulluk olduğunda aynı sorunu yaşıyor. Bunlardan biri Endonezya Eyaleti. Endonezya, Güneydoğu Asya (ASEAN) ülkelerinde en yoksul ikinci sırada yer almaktadır.

264 milyondan fazla nüfusu ile Endonezya’nın asgariye indirilmesi çok zor olan bir yoksulluk sorunu var, bu, nüfus seviyelerinin yoğunluğu ve birkaç ülkedeki ekonomik eşitsizlik nedeniyle ülkenin kalkınmasını ve ilerlemesini zorlaştıran faktörlerden biri. adalar ve bölgeler. Endonezya’daki en kötü yoksulluk olgusu, Aceh Eyaletidir.Aceh, Endonezya’nın en batısındaki ildir. Sumatra Adası’nın kuzey ucunda yer alır. Özel özerklik statüsü verilen Aceh, dini açıdan muhafazakar bir bölge ve Endonezya’da resmi olarak şeriat yasasını uygulayan tek il. Tüm bu uzmanlıklara (özerklik ve şeriat hukuku) rağmen Aceh, Merkezi İstatistik Kurumu’na (BPS) göre son beş yıldır Sumatra’nın en yoksul ili ve Endonezya’nın altıncı en yoksul ili olarak sınıflandırıldı.

Eylül 2019’da, yoksulluk sınırının altında yaşayan 810 bin kişi (nüfusun% 15.01’i) vardı. Bölgesel kalkınmaya yardımcı olmak için Özel Özerklik Fonu gibi çeşitli biçimlerde mali yardım sağlanmıştır. Bununla birlikte, il hala az gelişmiş olduğundan ve yoksulluktan rahatsız olduğundan, bunun minimum etkisi oldu. Çeşitli araştırmalar, Aceh’deki sosyal ve ekonomik kalkınmanın yavaşlama sürecine ana katkıların uzun süren çatışmalar ve Tsunami olduğunu gösteriyor. Bugün Aceh, Endonezya’nın Sumatra adasındaki en yüksek yoksulluk oranlarından birine sahip. Aceh’deki ekonomik eşitsizliği veya yoksulluğu azaltmaya çalışan birkaç sivil toplum kuruluşunun (STK) dikkatini çeken şey budur. “STK’lar sınırlı mali kaynaklar altında faaliyet göstermelerine” rağmen, kararlılıkları sivil toplumu gönüllü olmaya ve yoksullara yardım etmeye ve aile ihtiyaçları için yeterli konut ve küçük işletme sermayesi sağlamaya teşvik etmeye devam ediyor. Ayrıca bu gönüllüler, okulu terk edenlere burs yardımı sağlamaya çalışıyorlar.

Sivil toplum kuruluşları tarafından yönetilen STK’ların varlığı, özellikle toplum refahı konuları olmak üzere çeşitli sorunlarla başa çıkmada devlete çok yardımcı olur. Buna sosyal sermaye denir. Toplumda sosyal sermayenin gelişimi insanları ve kaynakları bir araya getirir. Gelir dağılımının eşit olmadığı bir toplumda, sosyal sermayenin gelişimi, yoksulluğu azaltmak ve sosyal sermaye ile sosyal uyumu artırmak için önemlidir ve bu da çeşitli grupların bir araya gelmesi için ortamı hazırlayacaktır. Şu anda, sosyal ağları genişletmek için birçok araç kullanılabilir. En yüksek yoksulluk oranının nerede olduğunu bulmak için toplumdan daha fazla destek almak için sosyal ağlara ihtiyaç vardır ve gerçekte bir ailenin ekonomik zorluklarının ciddiyetini belirlemek, böylece seçilen hedef ailelere yardım sağlamak ve yönetmek için raporlar alınabilir ve takip edilebilir. Pek çok insan yoksullarla sosyalleşiyor ve onlara karşı büyük bir empati duygusu vardır.

Genel olarak, başkalarına yardım etmek için güçlü bir dürtüye sahip olanlar, kar amacı gütmeyen kuruluşlara katılacak ve gönüllü olarak hareket edecektir. Bu gönüllüler, Aceh’de yoksulluğun azaltılmasına odaklanıyor. Gönüllülüğün kişisel gelişime katkısını değerlendirecek olursak bu, insanlar arasındaki bağların güçlenmesi, sosyalleşme, takdir, hoşgörü, paylaşma, fedakarlık, karşılıklı aidiyet, güven gibi niteliklerin güçlendirilmesi gibi olumlu duyguların bir tezahürü olarak değerlendirilebilir. Bu anlamda gönüllülük, hem hizmet verenler hem de hizmet alanlar için olumlu faydalar yaratmaktadır. Bu araştırma, gönüllüler tarafından yürütülen rolleri ve yoksulluğun azaltılmasındaki motivasyonlarını daha ayrıntılı olarak tartışacak ve gönüllü programının bir bölgedeki yoksulluk seviyelerini azaltmada ne kadar etkili olduğunu ortaya çıkaracaktır.

Yöntem

Bu araştırma nitel bir metodoloji kullanmaktadır, çünkü bu araştırma prosedürü, sosyal olgular ve insan sorunları gibi gözlemlenen davranışların yazılı ve sözlü kelimeleri şeklinde açıklayıcı veriler üretecektir. Bu çalışmada, katılımcıların bakış açısından detaylı bir rapor hazırlanacak ve doğal durumlar hakkında bir çalışma yapılacaktır. Bu nedenle bu araştırma, gönüllüler ve Aceh’deki yoksulluğu azaltma programlarına katılan kişiler gibi görüşmecilerle derinlemesine görüşmeler yapılmasını gerektirmektedir. Bilgi ve araştırma hedeflerine ulaşmak için derinlemesine görüşme teknikleri kullanılmıştır. Sorulacak sorular, Aceh’deki yoksulluğu azaltmak için gönüllü faaliyetlere katılan ya da gönüllü faaliyetlere katılan kaynak kişilerin rolleri, motivasyonları, hedefleri ve diğer konularla ilgilidir. Görüşme teknikleri görüşme yönergelerini (guide interview) veya görüşme yönergelerini kullanmadan kullanabilir.

Bulgular

1.Aceh’te Yoksulluk Profili

Aceh, Endonezya Cumhuriyeti’nin batı ucunda bulunan bir bölgenin parçasıdır. Aceh’in nüfusu ağırlıklı olarak Müslümandır. Bu, İslami kuralları veya düzenlemeleri uygularken Aceh’de İslam hukuku olarak adlandırılan şeyi güçlendirir. Aceh’deki İslami Şeriat medeniyetinin gücü, Aceh’in Endonezya’daki diğer bölgelerden çok farklı olduğunu kanıtlıyor. Bununla birlikte, Aceh’deki güçlü İslami yasalara rağmen, Aceh’in hala ciddi bir sorunu var: yoksulluk sorunu. Merkezi İstatistik Kurumu’nun (Aceh İstatistik Merkezi) Mart 2019’daki verileri, Aceh’deki yoksulluğun yüzde 15.32’ye ulaştığını, yani 819.000 Acehneli’nin bir yoksulluk havuzunda mahsur kaldığını gösterdi. Bu, daha sonra çeşitli partiler arasında şeriat bölgelerinde yoksulluğun nedenlerinin arkasında ne olduğu konusunda tartışmaya yol açar mı?

En az üç görüş geliştirilmiştir. İlk bakışta, yoksulluk Aceh’deki durgun yatırımın sonucudur. Birçoğu yoksulluğun ilerlemeyi memnuniyetle karşılamaya hazır olmayan Acehneli bireylerin bireysel kültüründen kaynaklandığını iddia ediyor ve ayrıca Aceh’teki yoksulluğun Acehne toplumunun sosyal dokusu tarafından oluşturulduğunu iddia edenler de var. Bir süre önce Aceh Merkezi İstatistik Kurumu (BPS) en son yoksulluk verilerini yayınladı. Aceh, hala Sumatra’daki en fakir ve Endonezya’da altıncı eyalettir. Eylül 2019’a kadar Aceh’teki yoksulların sayısı 810.000’e yani yüzde 15.01’e ulaştı. (Aceh İstatistik Merkezi, 2019).

Sumatra’nın hala en fakir şehri olan Aceh’in durumu, Eylül 2019’da birçok partinin sohbet konusu oldu. Aceh Valisi, yoksulluk düzeylerini ölçmek için yerel üniversitelerle ortak çalışacak ve BPS tarafından yayınlanan bir yoksulluk kıyaslama verisi olarak kullanılacaktır. 1999’da Aceh’deki yoksulların oranı yüzde 14,75’ti. Bu rakam 2002’de neredeyse ikiye katlanarak yüzde 29.83’e çıktı. 2002’de Aceh’deki çatışma ve güvenlik durumu da sosyo-ekonomik koşulları büyük ölçüde etkiledi. Yoksulların yüzdesindeki bu artış, Aceh’i bu dönemde yoksulluk oranının en yüksek olduğu il yaptı.

2004 yılında Hint Okyanusu’nda meydana gelen tsunami ve deprem, Aceh’de ciddi ekonomik ve insani kayıplara ve hasara neden oldu. 2006 yılında, etkilenen ve etkilenmeyen bölgelerdeki yoksulluk dengede görünüyordu ve çatışmanın yoksulluk üzerindeki etkisi 2006’da azaldı. İlçe düzeyinde yoksulluk verileri, yüksek yoksulluk oranlarına sahip bölgelerin kırsal kesimlerde olduğunu gösteriyor. Banda Aceh çevresindeki daha uzak bölgeler en düşük yoksulluk oranlarına sahiptir. 2002’den Eylül 2019’a kadar, Aceh’deki yoksulların yüzdesindeki ortalama yıllık düşüş yüzde 0,87 oldu. Bu rakam aynı zamanda Aceh’i son 17 yılda (2002-Eylül 2019) Sumatra’daki en büyük yıllık yoksulluk azaltma oranı yapıyor. Aceh’de son 17 yılda (2002-Eylül 2019) yoksulların yüzdesindeki düşüş yüzde 29,83’ten yüzde 15,01’e yükseldi. Bu düşüş tüm Sumatra’daki en yüksek ikinci düşüştür. (Aceh İstatistik Merkezi, 2019).

Gerçek şu ki, kırsal alanlarda hala günlük ihtiyaçlarını karşılayamayan ve düzgün evleri olmayan birçok insan var ve birçok Acehneli çocuk öksüz, yaşlı, fakir, evsiz, sokak çocukları, küçük çiftçiler, çiftçi işçiler. nakliye işçileri. Aceh’in açık bir sosyal açığı var. Özellikle genel olarak Aceh’deki eski çatışma bölgesinde. İkincisi, eski tsunami alanı çoğunlukla kıyı bölgeleridir. Bu yüzden kırsal alanlarda genellikle çiftçi olarak çalışırlar ve eski tsunami bölgelerinde nüfus çoğunlukla balıkçılar. Yani, çiftçi ve balıkçı mesleği, Aceh halkının çoğunluğunu oluşturuyor. Geçmişte tarım zengindi çünkü doğal ürünler yurt dışına ihraç edilebiliyordu çünkü Aceh, baharat ve doğal kaynaklar açısından zengin bir krallığın merkeziydi. Aynı şekilde, balıkçıların avı doğrudan Aceh’ten ihraç edilebilir. Şimdi durum farklı. Aceh ekonomik olarak bağımsız olamaz. Hâlâ diğer illere çok bağımlı. Aceh’in doğal ürünleri doğrudan ihraç edilemez, ancak önce Medan gibi diğer daha gelişmiş bölgelere gönderilmelidir. Yüksek rüzgar mevsiminde balıkçılar denize gidemezler, bu yüzden borç para almak zorundadırlar. Kuru mevsimde, çiftçilerin mahsulleri de hava koşullarından zarar görebilir. Ve hükümetin sorumluluğu olması gereken diğer iç sorunlar.

2.Yoksulluğun Azaltılmasında Gönüllülerin Rolü ve Hedefleri

Bu çalışmada, gönüllülerin roller ve görevlerinin toplumdaki yoksulluğu azaltma ve başkalarına (topluma) yardım etme sürecini hızlandırmak ve toplumda değişim / reformcu olarak misyonu yerine getirmek olduğu bulunmuştur. Ayrıca gönüllüler, topluluğa yardımcı olma, eğitim yoluyla topluluk kapasitesi oluşturma, teknik olarak yardım etme, ağlar oluşturma ve kaynaklar oluşturma rollerine sahiptir. Gönüllülüğün amacı, hizmet ettiği toplumda ödül veya kariyer ücreti şeklinde bir fayda beklemeden bir değişiklik oluşturmaktır. Bunun yanı sıra gönüllüler, topluluğun gerçekten ihtiyaç duyduğu ihtiyaçları belirleyerek ulusal kalkınma programlarına katılabilmeleri için toplumu güçlendirmek amacına da sahiptir. Bu faaliyetlerin gerçekleştirilmesi için gerçekleştirilen süreç, kendi başlarına düzenledikleri faaliyetler ile toplumun tüm vatandaşlar için daha iyi bir yaşam kalitesini iyileştirme potansiyelini artırmaktır.

Gönüllüler aynı zamanda kültüründen ve yerel bilgeliğinden ayrılmadan bağımsız, kendi kendine yeten, yeniliği benimseyen ve kozmopolit bir zihniyete sahip bir toplumun oluşumunu şekillendirir. Güçlendirme programı, eğitim, sağlık, ekonomik güçlendirme ve çevresel sürdürülebilirlik girişimleri olmak üzere dört ana program aracılığıyla gerçekleştirilmektedir.Gönüllülerin temel rolü, işlevi yoksulluğu azaltma sürecini hızlandırmak olan toplumda “değişim aracıları” veya “reform aracıları” olarak görev yapmaktır.Gönüllüler tarafından gerçekleştirilen faaliyetlerden bazıları, özellikle yoksullar için rehberlik ve eğitim sağlayarak, topluma teknik yardım sağlayarak ve kaynakları seferber etmeye yönelik çabalar gerçekleştirerek, toplum için çeşitli yoksulluğu azaltma çabalarının etkin bir şekilde yürütülebilmesi için kapasite oluşturmaktır.

Gönüllü Motivasyonu

Kuruluşlara bir fayda olarak gönüllülüğün önemi birçok bilim insanı tarafından vurgulanmıştır. Cuskelly, McIntyre ve Boag (1998), gönüllülerin hizmetlerinin ücretli çalışanlara göre daha değer temelli ve daha az somut olduğu göz önüne alındığında, gönüllülerin kendilerini daha güçlü ve olumlu bir şekilde kuruluşlara daha kapsamlı bir şekilde adama eğiliminde olduklarını belirtmiştir.Gönüllü motivasyonlarını anlamanın tarihsel bir yolu, fedakarlık ve bencillik teorilerine dayanmaktadır, birincil motivasyon, gönüllülerin başkalarına yardım etmek istemeleridir.

Gönüllülüğün çağdaş kavramları, gönüllülüğün biçimi, zamanı ve içeriği açısından genellikle daha proje odaklı ve spesifik beklentileri içerir (Rehberg, 2005).Bu bağlamda, sosyal hizmetler üzerine yapılan çok sayıda gönüllü çalışma, fedakarlık, sosyal temas, kişisel ilgi alanları ve duygusal ihtiyaçlar gibi farklı motivasyonlar bulmuştur (Yeung, 2004).

Wahjosumidjo (1987), bireysel motivasyonu etkileyen iki faktörü, yani bireyin içinden (içten) kaynaklanan faktörler ve bireyin dışından (dıştan) kaynaklanan faktörler olarak sınıflandırmıştır. İç faktörler arasında yetenekler veya beceriler, eğitim seviyesi, benimsenen tutumlar ve değer sistemleri, geçmiş deneyimler, geleceğe yönelik özlemler veya umutlar, sosyo-kültürel arka plan ve işlerinin bireysel algıları yer alır. Dış faktörler arasında aile çıkarlarının talepleri, grup yaşamı, çalışma ortamı ve işle ilgili politikalar yer alır.

Clary ve ark. (1998), aktif gönüllü faaliyetlerin, gönüllülerin ihtiyaç sahiplerine yönelik endişelerini dile getirme isteklerini tatmin edebileceğini belirtmiştir. Bir kişinin gönüllü faaliyetlerde bulunmasının temel sebebinin aslında kendini ifade etme ihtiyacı olduğunu belirtmişlerdir. Deci’nin Renklou ve Rosen (2013) çalışmasındaki araştırma sonuçları, içsel motivasyonla yönlendirilen birinin gönüllü faaliyetleri kendileri için bir hedef olarak gördüklerini ve bu etkinlikleri kendi çıkarları için takip ettiklerini ve entrinsik ödüller peşinde koşmadıklarını, bu durumda daha çok kalp çağrısı yaptıklarını belirtmektedir.

Gönüllülük genellikle bir öz-değer duygusu oluşturur ve bir öz-değer duygusu aşılar. Bu, gönüllülerin ihtiyaç duydukları için önemli bir duygudur. İhtiyaç sahibi insanlarla deneyim, gönüllüler için çok faydalı bir deneyimdir (Wu, 2011). Gönüllülüğün sosyal işlevi, diğer insanlarla ilişki kurmayla ilgili motivasyonu yansıtır. Gönüllülük ayrıca başkalarının önemli faaliyetler olarak gördüğü faaliyetlerde bulunma fırsatları sunar. Gönüllü motivasyonu, yalnızca topluma hizmet etme arzusuna değil, aynı zamanda belirli konulara (bu durumda eğitim ve sokak çocukları) ilgi duyma ve kendini gerçekleştirme hissine dayanır.

Öneriler

Gönüllülüğün amacı, hizmet ettiği toplumda ödül veya kariyer ücreti şeklinde bir fayda beklemeden bir değişiklik gerçekleştirmektir. Gönüllüler tarafından yürütülen programlar ekonomik, sosyal, eğitimsel, sağlık ve çevresel faaliyetleri içerir. Bu çalışmanın sonuçlarında en uygun öneri, insan refahına özen gösterme konusunda insan olarak sosyal farkındalığımızın ve sorumluluğumuzun gelişmesini teşvik etmektir.

Muhammad Zawil Kiram

Kaynakça

Aceh İstatistik Merkezi, (2019),https://aceh.bps.go.id/siteden 23 Eylul 2020 uğraşıldı.

Aksi Cepat Tanggap. Daftar Program ACT. https://act.id/program siteden 23 Eylul 2020 uğraşıldı.

Clary, E.G., Snyder, M., Ridge, R.D., Copeland, J., Stukas, A.A., Haugen, J., & Miene, P. (1998). Understanding

and assessing the motivations of volunteers: a functional approach. Journal of Personality and

Social Psychology, 74 (6), 1516-1530.

Cuskelly, G., & Boag, A. (2001). Organizational commitment as a predictor of committee member

turnover amongst volunteer sport administrators: Results of a time-lagged study. Sport Management

Review, 4(1), 65-86.

Cet Langet Rumoh Edi Fadhil Çalışma Programı Arşivleri, 2020

Deci, E. L., & Ryan, R. M. (1985a). Intrinsic Motivation and Self-determination in Human Behavior.

New York: Plenum Press.

Dompet Dhuafa (www.dompetdhuafa.Org)siteden 23 Eylul 2020 uğraşıldı

Rumah Zakat, (2020), (www.rumahzakat.org) siteden 23 Eylul 2020 uğraşıldı

Nirmaladewi, ve Djuara, P., Lubis. (2011). Persepsi dan Motivasi Relawan dalam Pelaksanaan Program

Nasional Pemberdayaan Masyarakat Mandiri Perkotaan. Sodality, Jurnal Transdisiplin Sosiologi,

Komuikasi, dan Ekologi Manusia. Ağustus 2011, s. 231-246.

Rehberg, W. (2005). Altruistic individualists: Motivations for international volunteering among

young adults in Switzerland. Voluntas: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations,

16(2), 109-122.

Setyady, Agus. (2020). Aceh Masih Termiskin di Sumatera. Detik Finance. 15 Ocak 2020 https://

finance.detik.com/berita-ekonomi-bisnis/d-4859912/aceh-masih-termiskin-di-sumatera siteden 25

Mayıs uğraşıldı.

Tobing, U., Fenita, Nugroho., ve Edi, Setiawan. (2008). Peran Relawan dalam Memberikan Pendampingan

kepada Anak Penderita Kanker dan Keluarganya. Indonesian Journal of Cancer. 1 (35), s. 35-39

Wahjosumidjo. 1987. Kepemimpinan dan Motivasi. Ghalia Indonesia. Jakarta.

Wu, S., (2011). Social Impact of Volunteerism. Points of Light Institute.United StatesYeung, A. B. (2004). The octagon model of volunteer motivation: Results of phenomenological

analysis. Voluntas: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 15(1), 21-46.

Wordbank.Org/Id. (2008). The Impact Of The Conflict, Tsunami, And Reconstruction On Poverty In

Aceh