İhtiyarsın Avrupa ki ayağında aksak!
Bedenin değil sadece, zihninde pis pasak!
Canına yandığım, bizim millete bir baksak…
Medeniyyet-i âlisi de kendinden yasak!
Hatta eyle nefret, bak tiksintiyle ey gafil!
Büyümez mi sandın beslediğin o yavru fil!
Sömürdükçe büyüdü, kaldın öylece sefil!
Tekrar bak senin eserin bu esfel-i safil…
Sormak hakkımdır, medeniyeti sen ne sandın?
Doldurmak mı küçük bir odaya erkek, kadın?
Yahut içmezse bir adam olamaz mı aydın?
Uyan hemşerim uyan, tren kaçtı günaydın…
Yoktur altında deve amma, özün bedevi!
Fırtınaya dayanır mı hiç çadırdan evi…?
Gayrı baksan gözün görmez, ensende Musevi…
Gelsin de kurtarsın seni modernite devi…!
Ahali dinler, okunur fermanı ıslahat…
Sormaz ki acep kimden alınmış tembihat?
Mesele başka… Hatırlar mı neydi fütuhat?
Hekime sor, hasta adam buldu mu ki sıhhat?
Saçılmalı tohumlar, tavında iken toprak!
Elbet filizlenir ya! Ruhlar olmasın çorak…
Özüne dön, bırak çatlasın gayrı o kısrak!
Hatırla… Ey ustalar yetiştirecek çırak!
Enes Özdemir